Δεύτερη "κακή" ήττα για τον Παναθηναϊκό στην 3η αγωνιστική της Euroleague, και τα πράγματα δυστυχώς δείχνουν πολύ δυσοίωνα. Η πικρή αλήθεια είναι ότι σ'αυτή η ομάδα που παρουσιάζει ο Αργύρης Πεδουλάκης της λείπει η ψυχή πέρα όλων των άλλων. Σε τρεις αγώνες παρατηρούμε παίχτες που δεν έχουνε καμμιά μαχητική διάθεση, πέρα του Γουάϊλι που ήταν καταπληκτικός, που δεν πιστεύουνε στην νίκη, που αδρανούν σε καθοριστικά χρονικά σημεία εκεί που θα έπρεπε να τα δίνουν όλα.
Επίσης βλέπουμε φοβερή έλλειψη συνεργασιών μεταξύ των 3 περιφερειακών παιχτών. Καλάθης, Φριντέτ και Ράις δεν μπόρεσαν χθες να βγάλουνε μια καλή φάση μαζί σε αντίθεση με τους Ιταλούς που παρότι και αυτή είναι νέα ομάδα με πολλές αλλαγές σε σχέση με πέρσι, το επίπεδο των συνεργασιών τους ήταν άψογο.
Και σ'όλα αυτά αν προσθέσεις ότι ο Πεδουλάκης είχε απεναντί του έναν από τους καλύτερους προπονητές όλων των εποχών στην Ευρώπη, τον Έτορε Μεσίνα, ο οποίος ήταν ένα βήμα συνέχεια μπροστά του, σαφώς πιο μελετημένος και πιο αποφασιστικός, καταλαβαίνεις γιατί έχασε χθες ο Παναθηναϊκός από μια Αρμάνι μέτρια και με πολλές ελλείψεις.
Δυστυχώς οι δύο αυτές ήττες του ΠΑΟ απέναντι στην πιο αδύναμη ομάδα, την Βιλερμπάν και σε μια αποδεκατισμένη από τραυματισμούς Αρμάνι δείχνει ότι αν δεν αλλάξει κάτι δραστικά θα βρεθούμε μπροστά σε ακόμα χειρότερες ήττες και σε δεινή βαθμολογική θέση πολύ σύντομα.
